سنديکای شرکت های شناسایی و مکان یابی رادیویی (شناسا) با مشارکت کمیسیون اینترنت اشیای سازمان نصر تهران، حضوری فعال و موثر برای گسترش شبکه ارتباطات با نقش آفرینان در حوزه هوشمند سازی و تحول دیجیتال داشت، اعضای سندیکا با مشارکت نمودن و ایجاد هم‌افزایی با تشکل‌های هم‌سو در حوزه هوشمندسازی و تحول دیجیتال، همواره نقش برجسته‌ای در تبیین رویکردهای نوین هوشمندسازی در کشور داشته است.
حضور سندیکای شرکت‌های شناسایی و مکان‌یابی رادیویی در ششمین نمایشگاه و کنفرانس بین‌المللی شهر هوشمند و هوش مصنوعی ایران
در حاشیه این حضور، ششمین کنفرانس بین اللمللی شهر هوشمند و هوش مصنوعی ایران برگزار شد، که در ذیل توجه شما همراهان را به قسمت‌هایی از بیانیه کنفرانس که با نظرات موثر نمایندگان سنديکای شرکت های شناسایی و مکان یابی رادیویی اصلاح و منتشر شد جلب می کنیم.
سنديکای شرکت‌های شناسایی و مکان‌یابی رادیویی با ۱۵۵ عضو در حوزه‌های هوشمندسازی و تحول دیجیتال فعالیت می‌نماید.
رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران به عنوان دبیر علمی کنفرانس در انتهای کنفرانس مواردی را به عنوان جمع‌بندی موضوعات کنفرانس به شرح زیر عنوان کرد: جهان امروز با وجود تمام چالش‌ها، در حال گذار به جهان هوشمند قرار دارد و مهاجرت از شهر الکترونیک به شهر هوشمند آغاز شده است. مشارکت موثر کشور ما در این گذار، نیازمند نگاهی فراتر از فناوری و متکی بر داده، حکمرانی و انسان‌محوری است. در چنین فضایی، چالش‌ها و فرصت‌های متعددی در مسیر توسعه کشور قرار گرفته است. لازم است، استفاده از فرصت‌ها و غلبه بر چالش‌ها در دستور کار قوای مقننه، مجریه و قضائیه قرار گیرد.
هوش مصنوعی به عنوان مخرب سازنده فرصت طلایی برای تسریع حرکت در مسیر شهر هوشمند قرار داده است، اما چالش‌های معنی پیش روی بهره‌برداری از فرصت‌های هوش مصنوعی در کشور وجود دارد که عبارتند از:
۱- ناهماهنگی میان نهادها و سیاست‌گذاران: ضعف و حتی نبود ساختار هماهنگ میان شهرداری‌ها، وزارتخانه‌ها و نهادهای ملی موجب پراکندگی در برنامه‌های هوشمندسازی شده است.
۲- نبود نهاد هماهنگ کننده هوش مصنوعی، و نظام ملی ارزیابی و رتبه‌بندی شهرهای هوشمند: در نبود نظام هدفمند متناسب برای ارزیابی و رتبه‌بندی، شهرها بدون چارچوب سنجش عملکرد، قادر به شناسایی نقاط قوت و ضعف خود نیستند.
۳- کمبود زیرساخت داده و حکمرانی مبتنی بر داده: دسترسی محدود به داده‌های شهری، فقدان پلتفرم داده‌باز و چالش‌های امنیت داده از موانع اصلی تصمیم‌سازی هوشمند است. نگاه ائتلافی و بهره برداری از توانمندی بخش خصوصی در این زمینه ضروری است.
۴- کمبود توسعه مهارت‌های انسانی و ظرفیت‌های مدیریتی: در بسیاری از شهرها، آموزش مدیران و شهروندان برای استفاده هدفمند از فناوری مغفول مانده است. ایجاد الزام و تعریف پیش نیازهای مربوط به شایستگی های اساسی در این زمینه برای مدیران شهری ضرورت دارد.
۵- نقش کمرنگ هوش مصنوعی در خدمات شهری: با وجود رشد فناوری، هوش مصنوعی هنوز در فرآیندهای مدیریت شهری در حوزه‌های گوناگون از جمله پیش‌بینی ترافیک، انرژی، سلامت و محیط‌زیست به‌صورت نظام‌مند به‌کار گرفته نشده است.