اینترنت اشیاء فرصت یا تهدید
IOT شبکهای از اشیای فیزیکی است که توسط اینترنت بهم متصل میشوند. شبکهها از اتصال هزاران وسیله به یکدیگر تشکیل شده و جز شبکههای LLN محسوب میشوند. شبکههای LLN یا Low-Power and Lossy Networks از اتصال تعداد زیادی گره با توان پردازشی، حافظه و انرژی محدود تشکیل شده و این گرهها توسط لینکهای نویزآلودی بهم متصل میشوند.
اغلب لینکها در شبکههای LLN امکان پشتیبانی نرخ دیتای بالا را ندارند و بهعلت پایین بودن نرخ تحویل بسته، از پایداری پایینی برخوردار هستند.
مشخصه دیگر شبکههای LLNنقطه به نقطه (point-to-point) نبودن الگوی ترافیک بوده که درواقع ترافیک در شبکههای LLN بهصورت point-to-multipoint یا multipoint-to-point است. از آنجا که شبکههای LLN معمولاً از اتصال هزاران گره تشکیل میشوند، پروتکلهای مسیریابی در این شبکهها، نیازمندیهای متعددی خواهند داشت.
بهعبارت دیگر ایده اصلی در مورد اینترنت اشیا که بسیار باب شده، این است که همه اشیا با قابلیت اتصال وایرلس طراحی شوند، بهصورتیکه بتوان آنها را نظارت و کنترل کرده و از طریق اپلیکیشن تلفن همراه آنها را با اینترنت به یکدیگر متصل کرد.
این اشیا بسیار متنوع هستند، از تکنولوژیهای پوشیدنی گرفته تا حتی لامپها و وسایل خانه (مانند قهوهساز، ماشین لباسشویی و حتی خودرو). همچنین اینترنت اشیا در بازارهایی مانند داروسازی و محصولات تجهیزات پزشکی و حملونقل نیز بهکار برده میشود.
سازوکار اینترنت اشیا
در ابتدا باید بدانیم که یک تکنولوژی زیرزمینی وجود دارد که با امواج وایرلس متعددی باعث میشود اشیا توسط اینترنت به یکدیگر متصل شوند. این تکنولوژی شامل امواج استاندارد شناخته شده تری مانند وایفای (Wi-Fi)، بلوتوث (Bluetooth) کمانرژی، NFC و RFID و تعدادی دیگر که احتمالاً در مورد آنها چیزی نشنیدهاید، مانند ZigBee, Z-Wave و 6LoWPAN میشوند. خود اشیا نیز از سنسورهای حرکتی گرفته تا قفل در یا لامپها هستند. در بعضی موارد، ممکن است یک قطب مرکزی وجود داشته باشد که امکان اتصال دستگاههای مختلف را به یکدیگر فراهم کند.
در نهایت، سرویسهای ابری نیز هستند که امکان جمعآوری و آنالیز داده را فراهم میکند تا افراد بتوانند بفهمند که چه اتفاقی درحال افتادن است و توسط اپلیکیشن تلفن همراه خود کارهای لازم را انجام دهند.
شرکتهای بزرگ فعال در حوزه IoT
آمازون
آمازون، نخستین شرکت است که با ارائه خدمات ابر، نقش مؤثری در IoTایفا میکند. در ابر میتوان میزان زیادی داده را ذخیره کرد. بههمین دلیل شرکت آمازون که اطلاعات زیادی را در خود ذخیره کرده، خدمات خوبی را نیز بهوسیله اینترنت اشیا ارائه میدهد. این شرکت قرار است دکمهای روی وسایل منزل طراحی کند که بهوسیله همان دکمه انتقال اطلاعات موردنیاز انجام شود و افراد بتوانند وسیله موردنظر خود را از طریق سایت آمازون به راحتی خریداری کنند.
مایکروسافت
مایکروسافت، یکی دیگر از شرکتهای فعال در زمینه اینترنت اشیا است. این شرکت بهوسیله تولید یک ربات به نام بامبو که شکل ظاهری آن شبیه پاندا بوده، در این زمینه پیشرفت زیادی داشته است. کاربران میتوانند به هر زبانی با این رباط حرف بزنند، رباط حرفهای کاربران را تحلیل میکند و به زبان انگلیسی برمیگرداند و پاسخ کاربران را میدهد. حتی میتوان در شبکههای اجتماعی توییتر حرکت کند و حالات روحی کاربران را تشخیص دهد.
گوگل
گوگل، یک شرکت برزرگ در زمینه اینترنت اشیا است که درحال تولید سیستم عاملی به نام بریلو بوده که رم موردنیاز آن ۳۲ یا ۶۴ مگابایت است. از این سیستم عامل میتوان در قفلها، ترموستاتها یا لامپهای هوشمند استفاده کرد. در این پروژه از زبانی یکتا استفاده شده که همه دستگاههایی که میتوانند از آن استفاده کنند و به هم متصل شوند.
سامسونگ
سامسونگ یکی از شرکتهای بزرگ تولید تلفن همراه و وسایل خانگی با کیفیت است. این شرکت با تولید سیستم عاملی بهنام تایزن سعی کرده که همه وسایل خانگی را به یکدیگر وصل کند.
پلتفرمهای دیگر که مورد استفادهIoT و بهوسیله شرکت سامسونگ ساخته شده، عبارت است از:
1. پلتفرم آتریک: در تصفیه هوا نیز استفاده میشود. بهوسیله این پلتفرم دستگاهها میتوانند به دیگر دستگاهها یا فضای ابری متصل شوند.
2. مانیتورهای هوشمند: دارای حسگرهای است که امنیت خانه را در مقابل دزدی یا آتشسوزی افزایش میدهد.
3. پلتفرم اسلیپ سنس: در تشک قرار میگیرد و علایم حیاتی را ثبت میکند.
درنهایت میتوان بیان کرد که شرکتهای مانند کوالکام، الجی، پاناسونیک، سونی و بسیاری از شرکتهای دیگری در این حوزه فعالیت میکنند.
کاربردهای اینترنت اشیا
شش مورد از مزایایی که اینترنت اشیا بهعنوان نقش رهبری میتواند تأمین کند، عبارت از پایش زیست محیطی، شهرهای هوشمند، کسب و کار هوشمند، مدیریت تولید و موجودی، خانه هوشمند، مدیریت ساختمان هوشمند، مراقبتهای بهداشتی، امنیتی و نظارت است که در اینجا بهطور خلاصله برخی از آنها مورد بررسی قرار میگیرد.
سلامت الکترونیک
اینترنت اشیا در حوزه سلامت الکترونیک فرصتهای زیادی ایجاد میکند. درواقع این فناوری میتواند خدمات سلامت را بهبود داده و منجر به نوآوریهای مختلفی در این زمینه شود. بهطور مشخص با کمک IoT فرایندهای مراقبت پزشکی آسانتر شده و خدماتدرمانی از طریق هوشمندترشدن سیستم، ارتقا مییابند. همچنین IoT بستری برای تحقق اهداف حوزه ارتقا کیفی زندگی (AAL) در تسهیل زندگی روزمره افراد معلول و درگیر بیماریهای مزمن فراهم میآورد. این فناوری نیز ارائه خدمات درمانی فراگیر و کمهزینهتر را ممکن میسازد.
خدمات نوینی که با بهکارگیری اینترنت اشیا در حوزه سلامت قابل ارائه هستند، عبارت است از:
- جمعآوری دادههای مرتبط با علائم حیاتی بیمار از طریق شبکه سنسورهای متصل به تجهیزات پزشکی و بدن بیمار
- ارسال دادههای جمعآوری شده به بستر ابری مرکز پزشکی مربوط به آن (مانند یک بیمارستان) برای ذخیرهسازی و پردازش آنها
- تحلیل و مدیریت اطلاعات فراهم شده از طریق سنسورها
- تضمین دسترسی فراگیر (از هر جا و در هر زمان) و به اشتراکگذاری دادههای پزشکی
شهر هوشمند
بهطور خلاصه، در یک شهر هوشمند از ICT(اطلاعات و فناوریهای ارتباطی) برای دستیابی به اهداف زیر استفاده میشود:
- افزایش کیفیت و کارایی خدمات شهری
- کاهش هزینهها و مصرف منابع
- تسهیل ارتباط بین شهروندان و نهادهای حاکمیتی
در این راستا، اینترنت اشیا میتواند یک میانافزار مشترک برای توسعه سرویسهای آیندهگرا در حوزه شهرهای هوشمند، جمعآوری و تجمیع اطلاعات از سنسورهای مختلف و بعضاً ناهمگن، دسترسی به انواع گوناگونی از فناوریهای IoT و موقعیتیابی (برچسبگذاری جغرافیایی و ارائه تصویر سه بعدی از طریق سنسورهای RFID) و عرضه اطلاعات به شکل یکدست و یکنواخت (برای مثال، از طریق نقشهای که بهطور پویا برچسبگذاری میشود) را فراهم آورد. بهطور کلی چارچوبها، شامل یک پلتفرم سنسور (با APIهایی که برای حسگری و عملگری استفاده میشوند) و یک پلتفرم (بستر) ابری (که منابع پردازشی و ذخیرهسازی مقیاسپذیر را فراهم میآورند) هستند. چارچوبهای مبتنی بر رویکرد جمعسپاری نیز وجود دارند. مرجع چارچوبی مبتنی بر پارادایم سنسور بهعنوان سرویس (SaaS) پیشنهاد میکند که به امنیت عمومی در حوزه شهر هوشمند میپردازد. مراجع میانافزاری ابری، با مدل نشر/ اشتراک، برای توسعه کاربردهای حسگر جمعی، سنسورهای گوشیهای تلفن همراه را معرفی میکنند.
برخی از کاربردهای مطرح در حوزه شهر هوشمند عبارت است از:
کنترل ترافیک: مانیتورینگ حجم تردد خودروها و عابران در سطح شهر برای مدیریت و بهینهسازی مسیر عبور خودروها و عابرین پیاده
روشنایی هوشمند: هوشمندسازی میزان روشنایی لامپهای خیابانهای سطح شهر با توجه به شرایط محیطی مانند آب و هوا
مدیریت پسماندهای شهری: تشخیص میزان زباله موجود در سطلهای زباله برای بهینهسازی زمان جمعآوری پسماندهای شهری
پارک هوشمند خودرو: مانیتورینگ پیوسته فضاهای خالی موجود برای پارک خودروها در سطح شهر
سلامت سازههای شهری: مانیتورینگ ارتعاشات و شرایط مواد در سازههای شهری مانند ساختمانها، پلها و بناهای تاریخی
نقشه نویز صوتی در شهر: استخراج نقشه نویز صوتی شهر و مانیتورینگ پیوسته و خودکار و وضعیت آن در مناطق مختلف شهر
سیستم حمل و نقل هوشمند: خیابانها و بزرگراههای هوشمند با امکان اعلان هشدار در شرایط بد آب و هوایی یا رخدادهای غیرمنتظره مانند تصادف و ازدحام ترافیک
شهر امن: مانیتورینگ ویدئویی معابر شهری، مدیریت آتشسوزی، سامانه اعلان عمومی
آبیاری هوشمند: آبیاری هوشمند فضاهای سبز شهری مانند چمن پارکها
خانه هوشمند
برای اینترنت اشیا مبتنی بر بستر ابری؛ میتوان کاربردهای زیادی در محیط خانه متصور شد. درواقع با ترکیب قابلیتهای تجهیزات نهفته در محیط خانه و بستر ابری، انجام خودکار بسیاری از فعالیتهای خانگی وجود دارد. همچنین امکان اتصال به وسایل منزل از طریق اینترنت برای مانیتورینگ رفتار آنها از راه دور (مانند مانیتورینگ میزان انرژی مصرفی وسایل منزل و بهکارگیری این اطلاعات برای بهبود الگوی مصرف برق) یا کنترل آنها از راه دور (برای مثال، مدیریت هوشمند روشنایی، گرما و تهویه هوا) وجود دارد. قابل ذکر است که ۱۹ درصد مصرف برق خانگی متعلق به روشنایی است که از طریق مدیریت هوشمند ۴۵ درصد کاهش خواهد یافت. در این راستا، بستر ابری بهترین کاندید برای توسعه سریع و آسان کاربردهای اتوماسیون خانگی است. راهکارهای مبتنی بر بستر ابری، فضایی فراگیر که در آن هر تجهیزی از هر جا با یک روش استانداردشده قابل دسترس است، فراهم میآورد. همچنین پشتیبانی همزمان از چند کاربر از طریق وب را تضمین میکند. چالشهای اصلی این حوزه عبارت از استانداردسازی و قابلیت اطمینان است. در ارتباط با استانداردسازی میتوان به لزوم وجود یک عامل استاندارد مبتنی بر وب، برای توصیف سرویس و ارتباطات، در وسایل خانگی اشاره کرد. قابلیت اطمینان شامل در دسترس بودن تجهیزات، خرابی آنها و کیفیت سرویس متغیر است.
تهدیدات اینترنت اشیا
اینترنت اشیا، تمام اشیا را به یکدیگر متصل میکند؛ قابلیتی که پیشبینی میشود تا سال 2020 بیش از 25 میلیارد وسیله مختلف در جهان از طریق خدمات مبتنی بر آن به شبکههای مختلف متصل شوند (از دستگاههای تنظیم گرمایش و تجهیزات پزشکی گرفته تا سادهترین وسایل مانند اسباب بازی کودکان).
با وجود تمام مزایای بیان شده، به دلیل اینکه اشیا (مانند کامپیوتر و تلفنهای هوشمند) متصل به اینترنت بوده، آنها در معرض نفوذ غیرمجاز و هک شدن هستند. بهعلت گستردگی افرادی که با مجموعه اینترنت اشیا در ارتباط خواهند بود، در صورت هک شدن آنها، اثرات زیانبار و گستردهای خواهند داشت.
بهدلیل عدم دقت و رعایت نکردن نکات ایمنی، موارد متعددی از هک کردن دوربینهای مداربسته و امنیتی برای جاسوسی یا وارد شدن به آن محیط و یا مشاهده فعالیتهای حریم خصوصی افراد و منتشر کردن آن در اینترنت برای مشاهده همگان وجود دارد.
خطر اصلی این مورد به این صورت است که اعضای یک خانواده و رفتار آنها میتواند بهطور غیرقانونی مورد مشاهده قرار گیرد و یا اینکه فضای داخلی کسبوکار و اطلاعات محرمانه افراد از طریق هک شدن دوربینها به خطر افتد.
بنابراین میتوان بیان کرد که اینترنت اشیا یک تهدید محسوب میشود و فرصتی برای سودجویی هکرها به حساب میآید. حال باید به این نکته توجه داشته باشید که هرچه بیشتر از دستگاههای متصل به یکدیگر استفاده کنید، کار را برای نفوذ هکرها به حریم شخصیتان راحتتر خواهید کرد و این روند تا جایی پیش میرود که سادهترین وسیلهها مانند اسباب بازی کودکان شما تبدیل به وسیلهای مناسب برای سودجویان شود.
بهعبارتی ظهور اینترنت اشیا یکی از هزاران نتیجه گسترش اینترنت و توسعه فناوری بیسیم است که بهعلت قابلیتهای فراوان آن بیشتر در صنعت بهکار گرفته میشود؛ اما درحال حاضر این قابلیت تبدیل به سوژهای مناسب برای دولتمردان آمریکایی شده است. براساس نظر پروفسور روب وان کرنبرگ، رئیس انجمن اینترنت اشیا در اروپا میتوان به این مورد اشاره کرد که این قابلیت جایگاه خود را در اروپا پیدا کرده و آژانس امنیت ملی آمریکا تمایل بیشتری نسبت به دیگران برای استفاده و بهکارگیری آن نشان داده است. توسعه اینترنت اشیا تا جایی پیش رفته است که دولتمردان آمریکایی از علاقهمندی خود را برای ردیابی افرادی که از نظر آنها دشمن و جاسوس خوانده میشوند، از طریق اینترنت اشیا تأکید کردهاند و اظهار میدارند که دسترسی به شبکهها، مدارک کاربران یا نظارت و ردیابی آنها نه تنها مشکلی ندارد، بلکه مفید است.
حال اینکه چرا دولتمردان آمریکایی تا این حد علاقهمند به استفاده از اینترنت اشیا هستند و آن را بهانهای برای مبارزه با تروریسم و جاسوس عنوان کردهاند و به خود این مجوز را میدهند که با همین ابزار به اطلاعات افراد دسترسی داشته باشند، جای تأمل دارد.
اینترنت اشیا، بزرگترین ماشین جاسوسی جهان
شاید به علت شنیدن کلمه جاسوسی و قابلیت هر وسیله در پیرامون بهعنوان یک ابزار جاسوسی است که منتقدان بسیاری این تفکر را «توهم توطئه» مینامند؛ اما باید به این نکته توجه داشت که منظور از جاسوسی، همواره انجام عملیاتی پیچیده مانند آنچه در رسانهها بهعنوان جاسوسی مطرح میشود، نیست. همین که موقعیت مکانی شما یا شمارههای تلفن همراه شما، بهوسیله شرکت سازنده تلفن همراه قابل دسترسی است، خود یکی از جنبههای جاسوسی از شهروندان است که در رده جاسوسی غیرفعال (passive) جای میگیرد که تنها به گردآوری و ذخیره دادهها بدون هدف عملیاتی اختصاص دارد.
با استفاده روزافزون اینترنت در زندگی روزمره و پیوند خوردن دنیای حقیقی و دنیای مجازی و نفوذ اینترنت و فناوریهای نوین در زندگی مردم دنیا، اگرچه حاکمان اینترنت بر حفظ حریم خصوصی تأکید میکنند؛ اما به راحتی به تمامی ابعاد و زوایای زندگی افراد دسترسی پیدا کردهاند. این امکانات یک فرصت طلایی برای جاسوسی از تمام مردم دنیا در اختیار آمریکا قرار داده است. آمریکا با برنامهای مدون و چند مرحلهای اقدام به بسترسازی استفاده از اینترنت در تمام ابعاد زندگی واقعی و سایبری مردم جهان بهوسیله لوازم و ابزار ارتباطاتی و الکترونیکی کرده، بدون آنکه توجه و واکنش منفی افراد را برانگیزد و توانسته است به خصوصیترین زوایای زندگی افراد دسترسی و تسلط پیدا کند.
درواقع هر وسیلهای که قابلیت اتصال به اینترنت را داشته باشد از آن میتوان بهعنوان یک ابزار جاسوسی، شنود و پایش استفاده کرد. با ظهور رسانهها و شبکههای اجتماعی و یکپارچگی سرویسهای ارائهدهنده ایمیل و فضاهای مجازی و چترومها، سازمان جاسوسی آمریکا وارد مرحله پیشرفتهتر و مراحل پایانی خود شده است. با توسعه لوازم الکترونیکی هوشمند مانند تلفنهای همراه، تبلتها و لوازم خانگی هوشمند مثل تلویزیون و کنسولهای بازی که همگی امکان ارتباط با اینترنت را دارند، مرحله جدیدی در جاسوسی سایبری آغاز شد و آن تلفیق و یکپارچگی انواع رسانههای اجتماعی و سرویسهای ایمیل در چنین دستگاههایی است که چرخه جاسوسی را بهطور چشمگیری کامل میکند. برای مثال تلفنهای همراه هوشمند بهترین ابزار برای جاسوسی سایبری شدهاند؛ زیرا شما تنها با یک تلفن هوشمند که قابلیت اتصال به اینترنت را دارد، میتوانید وارد شبکههای اجتماعی و ایمیلهای خود شوید و به فعالیت بپردازید. این مسئله شنود و پایش را بسیار راحت میکند که دلایل آن عبارت است از:
- به راحتی مکالمات و ارتباط تلفنی شنود میشوند.
- از طریق جیپیاس (GPS) موقعیت مکانی و جغرافیایی شناسایی میشود.
- از طریق فعالیتهای اینترنتی متوجه افکار، احساسات، برنامهها و کارهایی که انجام میگیرد، میشوند.
خانه هوشمند یا جاسوسان پنهان
خانه هوشمند؛ پدیدهای جذاب و فراگیر است که این روزها بارها و بارها در نمایشگاهها و تبلیغات مختلف مشاهده میکنیم. حتی در برخی از خانههای لوکس شهر، جایی که این تجهیزات و امکانات از صاحبان خانهها و میهمانانشان دلبری میکنند، نشانههایی از این هوشمندی به چشم میخورد.
خانه هوشمند، جذابیتی انکارناپذیر از نسل جدید فناوری در دنیا است که همه چیز را برای رفاه بیشتر آماده میکند. نور خانه با رنگهای متنوع در اختیار افراد است. سیستم سرمایش و گرمایش خودکار شده و نیازی نیست بخاری یا کولر را روشن و خاموش یا تنظیم کرد. پردهها برای تنظیم نور محیط بهصورت اتوماتیک عمل میکنند و نیازی نیست کسی تنظیمشان کند. لوازم خانگی مثل لباسشویی، یخچال، سیستم صوتی و تلویزیون از طریق اپلیکیشنهای گوشی در دسترس هستند و میتوان در هر زمان و مکانی آنها را کنترل کرد.
با پیشرفت ابزارهای برقی هوشمند و استفاده هرچه بیشتر آنها بهعنوان بخشی از ابزارآلات ساختمان، امکان جاسوسی خانهها بسیار آسانتر شده است. چنین ابزارهایی را میتوان بهوسیله فناوریهایی مانند شناسایی فرکانس رادیویی، شبکههای حسی و سرورهای جاسازیشده کوچک که همگی با استفاده از محاسبات فراوان، کمهزینه و پرقدرت به نسل بعدی اینترنت متصل شده و با مکانیابی، شناسایی، رصد و از راه دور کنترل میشوند. درحال حاضر یکی از بزرگترین شرکتهای سازنده ریزپردازنده، پردازندههای جدیدی را ساخته است که میتوانند تقریباً درون تمام وسایل خانگی جاسازی شده و به اینترنت وصل شوند تا از این طریق بتوان آنها را به همراه دیگر وسایل از راه دور تحت کنترل قرار داد.
باوجود همه موارد ذکر شده؛ خانه هوشمندی میتواند بسیار خطرناک باشد، بهصورتی که هکرها با نفوذ به این لوازم، کاملاً وارد حریم خصوصی افراد میشوند و میتوانند جاسوسی کنند. یک آسیبپذیری امنیتی در دستگاههای هوشمند وجود دارد که به آنها اجازه میدهد تا با ارتباط دستگاههای متصل به اینترنت مانند یخچال، ماشین ظرفشویی، سیستم تهویه و ماشین لباسشویی را بربایند و حتی پا را هم فراتر گذاشته و کنترل این ابزار را بهدست بگیرند و میتوانند به جاسوسی بپردازند. در این نفوذ نیازی نیست که هکر و آن وسیله هوشمند در یک شبکه باشند، این آسیبپذیری میتواند هکرها را وارد نرمافزار شرکت کند و این اجازه را به هکر میدهد تا حساب کاربری قربانی را از آن خود کند. متأسفانه استفاده از این آسیبپذیری خیلی دشوار نیست و یک هکر با سطح دانش متوسط نیز میتواند این نفوذ را پیادهسازی کند.
تلویزیونهای پیشرفته پلاسما و اسمارت نمونه سادهای از این چالش هستند برای مثال مدل ۲۰۱۲ سامسونگ، ویژگیهایی دارند که پیش از این هیچگاه شاهد نبودیم، آنها مجهز به دوربین HD، دو میکروفن و نرمافزارهایی برای دنبال کردن و تشخیص چهره و تشخیص صدا هستند. با کمک این ویژگیها، خریدار این توع تلویزیون میتواند با شیوهای نوین بر وضوح بالای دستگاه خود کنترل داشته باشد. همچنین این نوع تلویزیون بیشتر شبیه یک رایانه شخصی بوده و به همین دلیل، ممکن است هدف هکرها قرار گیرند، هکرهایی که میخواهند بر افراد نظارت داشته باشند، آنها را کنترل کنند و صدایشان را بشوند و اطلاعات شخصی آنها را جمعآوری کنند. تلویزیونهای هوشمند قابلیت اتصال به شبکههای اجتماعی و سامانههای اشتراکگذاری فیلم و عکس را بهطور پیش فرض دارند. دوربین و اتصال به اینترنت مورد تازهای در تلویزیونهای پیشرفته نبوده؛ اما از آنجا که میتوان اپلیکیشنهای متفرقه را روی این نوع تلویزیونها نصب کرد، پیشبینی اینکه استفاده از یک اپلیکیشن مخرب مجهز به دوربین و میکروفن تلویزیون، امنیت حریم خصوصی خریدار را به مخاطره اندازد، پیشبینی بعیدی بهنظر نمیرسد. این نوع تلویزیونها، با استفاده از نرمافزار تشخیص چهره، کاربرانشان را شناسایی میکنند؛ به این معنی که تشخیص میدهند کدام عضو خانواده جلوی تلویزیون است و تلویزیون را برای هر فرد شخصیسازی میکنند. این تلویزیونها میتوانند به فرمانهای صوتی هم گوش دهند.
نتیجهگیری
با بررسی این مقاله میتوانیم نگاهی اجمالی به آینده بیندازیم. جایی که زندگی اینترنتی و پیشرفته وجود دارد. همچنین ابزارها و تمام تجهیزاتی که بهوسیله اینترنت به هم متصل و از راه دور قابل کنترل هستند. زندگی که در آن کارها به راحتی بدون صرف انرژی خاصی انجام میگیرد؛ اما در اینجا سؤالاتی مطرح میشود که آیا واقعا جای نگرانی نیست؟ آیا هیچ خطری حریم خصوصی افراد را تهدید نمیکند؟
بهتر است قبول کنیم که اگر نتوانیم اینترنت اشیا را کنترل کنیم، او به راحتی ما و زندگیمان را به کنترل خود درمیآورد.
گردآورندگان: جعفر سلیمی ـ مهران محمودی- سبا جباری
منابع
- Suo, H., Wan, J., Zou, C., & Liu, J. (2012). Security in the internet of things: a review.
In Computer Science and Electronics Engineering (ICCSEE), 2012 International Conference
on (Vol. 3, pp. 648-651). IEEE.
- Alur R., Berger E., Drobnis A. W., Fix L., Fu K., Hager G. D. Zorn B. (2015). System
Computing Challenges in the Internet of Things: A white paper prepared for the Computing
Community Consortium committee of the Computing Research Association
- Ren.L, (2015) IoT Security: Problems, Challenges and Solutions
http://www.snia.org/sites/default/files/DSS-Summit-2015/presentations/Liwei
Ren_Iot_Security_Problems_Challenges_revision.pdf
- E Borgia, DG Gomes, B Lagesse, R Lea,D Puccinelli(2016)Special issu
- e on “Internet of
Things: Research challenges and Solutions” Computer Communications, Computer
Communications Volumes 89–90, 1 September 2016, Pages 1–4,Internet of Things\: Research
challenges and Solutions
- Gubbi, J., Buyya, R., Marusic, S., & Palaniswami, M. (2013). Internet of Things (IoT): A
vision, architectural elements, and future directions. Future Generation Compute
6.https://www.civilica.com/Paper-LAWI01-LAWI01_008.html
7. https://www.yjc.ir/00NjpN
حاکمیت اینترنت اشیا: تجربیات کشورهای جهان و نقشه راه ایران 1.معرفی خدمات و کاربردهای فراگیر اینترنت اشیا
- وبگاه پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات
«امنیت و حریم خصوصی در اینترنت اشیا» 3. دو فصلنامه علمی ـ ترویجی منادی افتا
چاپ شده در شماره چهارم فصلنامه اینترنت اشیا